إيران: تحریمهای بیشر رژیم آخوندی

در آستانة‌ تصویب نهایی طرح تحریم‌های گسترده بر ضد رژیم در سنای آمریکا، واکنش‌های پرسوز وگداز توسط هر دو باند نظام در رسانه‌های حکومتی دیده می‌شود. البته هر باند رژیم این سوز وگداز را به زبان خاص خودشان بیان می‌کنند. اما به‌طور خاص مهره‌های باند خامنه‌ای روی گسترده‌ بودن، همه‌جانبه بودن وشدیدتر بودن این تحریمها از تمامی تحریمهای پیشین، تأکید می‌کنند. تا جایی که یکی از مهره‌های باند خامنه‌ای این تحریمها را مادر تمامی تحریمها نامید.

واقعیت این است که هر دو باند از احتمال تصویب تحریمها به‌طور جدی ابراز نگرانی شدید می‌کنند. در باند خامنه‌ای که واکنشها بی‌پرده وبسیار روشن است. در باند روحانی هم واکنشهای به‌صورت دیگری است. برای نمونه ظریف که روز 23خرداد 96به اسلو رفت، در آنجا نگرانی رژیم را اینطور بازگو کرد: «تصمیم‌گیری جدید آمریکا به واقع نشانگر کوتاه نظری آمریکایی‌ها وسیاست غلطی است که دولت آمریکا مخصوصًا بعد از انتخابات اخیر دنبال کرده است». بعد هم گفت که درباره همین تحریمهای سنا دو نامه برای موگرینی فرستاده ودر حقیقت دست به دامان اروپا شده است.

بنابراین در ابراز نگرانی، هر دو باند شریکند وچیزی از هم کم ندارند، اما در محتوا تفاوتی با هم دارند. حرف باند خامنه‌ای این است که این تحریمها اگر تصویب بشود، زیرآب برجام را می‌زند. گویاترین تفسیر در این رابطه را، فواد ایزدی کرده که می‌گوید با تصویب این طرح، دست رئیس‌جمهور آمریکا باز می‌شود که اگر بخواهد می‌تواند به تعهداتش در قالب برجام عمل نکند. حتی در ساز وکار هم توضیح می‌دهد که یعنی در چارچوب برجام آن افراد وشرکتهایی که قرار بود بعد از 8سال از زیر تحریم خارج بشوند، رئیس‌جمهور می‌تواند امضا کند که کماکان در لیست تحریمها باقی بمانند. در آخر هم تأکید می‌کند که «اصل کل داستان برجام هم لغو میشه».

اما باند روحانی نمی‌گویند این تحریمها برجام را نفی می‌کند. چون برجام ساخته وپرداخته خود آنهاست. بلکه تلاش می‌کنند خود این اقدام، یعنی تصویب تحریمها را زیر ضرب ببرند.

اما آیا رژیم راهی برای مقابله به این تحریمها را دارد؟
در پاسخ باید گفت که اگر داشت تا همین نقطه می‌کرد، اگر داشت این همه داد وفغان نیاز نداشت. بنابراین رژیم همه راهها را از بکارگیری لابی‌هایش تا اقدامات دیگر رفته است،. اما یک واقعیت هست که ورای همه اقدامات رژیم، دیگر فرصتی برای مانور رژیم باقی نمی‌گذارد، آن هم تغییر دوران است. واقعیتی که هر چه جلوتر می‌رویم، نمودهایش بیشتر وبارزتر می‌شود؛ مثل همین تحریمهای سنا، که به گفته رژیم مادر تحریمها است.